مهندسیِ دقیق، ساختار استوار
سازه مجموعه اجزا و سیستمهایی است که وظیفهی تحمل کردن بارهای مختلف ساختمان را بر عهده دارند. این اجزا را با طراحی و محاسبات مهندسی برای حصول اطمینان از استحکام، ایمنی و پایداری ساختمان در برابر نیروهای خارجی و داخلی طراحی میکنند. سازه بهعنوان اسکلت و پایهی اصلی، تأثیر زیادی بر کیفیت و دوام بنا دارد. دیوارها، سقفها، ستونها، تیرها و سایر اجزای ساختاری بهطور یکپارچه در کنار یکدیگر، به ایجاد سازهی محکم و ایمن کمک میکنند.
سازه از اجزای زیر تشکیل میشود.
این بخش اولین و مهمترین جزء سازهی ساختمان است که وظیفه انتقال دادن بارهای ساختمان را به زمین بر عهده دارد. پی ساختمان باید طوری طراحی شود که توانایی تحمل کردن وزن کلی بنا و بارهای وارده را داشته باشد. فونداسیونها به انواع مختلفی تقسیم شوند؛ از جمله: پیهای سطحی، عمیق و شمعی که بسته به شرایط زمین و نوع ساختمان انتخاب میشوند.
این اجزای مهم با ساختارهای عمودیشان، بارهای وارده را از سقفها و دیوارها به پی منتقل میکنند. این اجزا را عمدتاً با مصالحی چون بتن مسلح، فولاد یا آجر میسازند و باید توانایی تحمل کردن نیروهای برشی و خمشی را داشته باشند. طراحی ستونها باید طوری باشد که استحکام و پایداری کل سازه را تضمین کند.
اجزای افقی سازه هستند که بارهای عمودی (مثل بارهای مرده و زنده) را از سقفها و دیوارها به ستونها و سایر بخشهای سازه منتقل میکنند. این اجزا معمولاً از جنس فولاد یا بتن مسلح ساخته میشوند و در طراحیشان باید به عوامل مختلفی مانند تنشهای خمشی و کششی توجه شود.
این دیوارها نقش مهمی در انتقال دادن بارهای سازه به پی دارند. آنها را معمولاً با مصالحی مانند بتن، آجر، یا سنگ میسازند و میتوانند بهعنوان دیوارهای خارجی یا داخلی به کار بروند. دیوارهای باربر باید در برابر نیروهای مختلف مثل بارهای زلزله یا باد و فرسایش و خوردگی مقاوم باشند.
پوشش فضای داخلی ساختمان هستند و بارهای مختلف از جمله برف و نیروهای زلزله را به تیرها و ستونها منتقل میکنند. سقفها را با مصالح مختلفی مانند بتن، فولاد، چوب یا ترکیب آنها میسازند. سقفهای تیرچه بلوک، دال بتنی یا فولادی از انواع رایج آنها هستند.
این دیوارها وظیفهی تقسیم کردن فضاهای داخل ساختمان را بر عهده دارند و برخلاف دیوارهای باربر، بار زیادی را تحمل نمیکنند. دیوارهای جداکننده معمولاً از جنس مصالحی مانند گچبرگ، آجر یا بتن سبک هستند و با توجه به تفکیک فضا و استفادهی بهینه از منابع طراحی میشوند.
سازههای ساختمان را بسته به ترکیبات و کاربریشان میتوانیم به انواع زیر تقسیم کنیم.
بتن مسلح از رایجترین و مقاومترین سیستمهای سازهای است که به دلیل داشتن ترکیب بتن و فولاد، توانایی تحمل کردن همزمان بارهای فشاری و کششی را دارد. این سیستم جهت ساخت ساختمانهای بلندمرتبه، پلها و سازههای صنعتی کاربرد زیادی دارد.
سازههای فولادی بهدلیل انعطافپذیری و استحکام زیاد، در ساخت ساختمانهای بلند و فضاهای صنعتی به کار میروند. شکلپذیری فولاد باعث میشود تا در ابعاد مختلف قابل استفاده باشد. این نوع سازهها معمولاً در ساختمانهای مدرن و برجها استفاده میشوند.
در این سیستمها از ترکیب بتن مسلح و فولاد برای بهرهمندی از مزایای هر دو استفاده میکنند. این سیستمها میتوانند در سازههای بزرگی مانند پلها و برجهای بلند بهکار بروند و کارایی مطلوبی دارند.
در برخی ساختمانها، بهویژه خانههای تکواحدی یا ویلاها، از چوب بهعنوان مادهی اصلی سازهای استفاده میکنند. چوب بهدلیل سبکی، زیبایی طبیعی و قابلیت استفادهی مجدد از منابع، از گزینههای مناسب برای پروژههای سبز و پایدار است.
سازهی ساختمان مستقیماً به ایمنی و پایداری بنا مربوط است و باید با دقت زیادی طراحی شود. در طراحی سازه، بهتر است به نکات زیر توجه شود:
سازههای پروژههای گروه مهندسی پارادایم ترکیبی بینظیر از استحکام و زیبایی هستند. هر بنا با توجه ویژه به اصول مهندسی طراحی میشود تا علاوه بر پایداری و مقاومت در برابر نیروهای محیطی، زیباییشناسی متمایزی را به نمایش بگذارد. کاربرد متریالهای پیشرفته و فناوریهای نوین، سبب شدهاند تا ساختارهای این پروژهها علاوه بر استحکام زیاد، شاهکاری هنری در عرصهی معماری باشند. در هر طراحی، همراستایی دقیق کارایی سازه و جذابیت بصری برقرار است؛ طوریکه هر پروژه نه تنها در برابر چالشهای زمانی و محیطی مقاوم است، بلکه جلوهای دلنشین و مدرن دارد.
